In de olie-industrie draait het niet alleen om olieproductie, maar vooral om politiek, macht, en marktstrategieën. Recentelijk heeft Angola aangekondigd dat het zich terugtrekt uit OPEC+, wat vragen oproept over de toekomst van deze organisatie. Dit nieuws vormt de aanleiding voor speculaties over de toekomst van kleinere olieproducerende landen binnen de OPEC en de bredere impact op de olieprijs. De vraag is nu: wie volgt, en wat betekent dit voor de oliemarkt en OPEC's rol hierin?
Angola, met een productie van ongeveer 1,1 miljoen vaten per dag, heeft zich teruggetrokken uit OPEC+. Deze stap komt na een lange periode van spanningen over de productiebeperkingen die door OPEC+ werden opgelegd. Angola, dat een beperkte capaciteit heeft om olie te produceren, werd gevraagd om in 2024 minder te produceren, een maatregel die het land niet zag zitten. Hoewel dit vertrek geen grote schok was voor de olie-industrie, werpt het wel de vraag op of andere kleinere landen dit voorbeeld zullen volgen. Veel lidstaten hebben financiële problemen en elke productieverlaging betekent minder geld. Daarom is er altijd eerst afstemming nodig voordat Saudi Arabie definitief de olieproductiebeperking kan communiceren naar de buitenwereld
De terugtrekking van Angola uit OPEC+ is een teken dat de organisatie kwetsbaar is voor verdere interne onrust. Olieprijzen worden vaak beïnvloed door de stabiliteit binnen OPEC+. De angst is dat als andere landen volgen, OPEC+ zijn greep op de markt verliest, wat kan leiden tot een daling van de olieprijzen. Echter, de kans dat veel landen Angola volgen, lijkt klein. De voordelen van lidmaatschap, zoals toegang tot kapitaal en technische kennis, wegen voor de meeste landen zwaarder dan de nadelen van productiebeperkingen. OPEC slaagt er sinds 2022 in om de olieprijs langzaam maar zeker te laten stijgen naar het gewenste niveau van $80-85/vat. Dit zou nooit mogelijk zijn geweest in een vrije markt zonder kartelvorming. De lidstaten zijn individueel van weinig betekenis, maar als lid van OPEC bereiken zij indrukwekkend veel.
In de komende jaren zal de strijd tussen OPEC+ en de Amerikaanse schalieolie-producenten steeds spannender worden. De Verenigde Staten hoopt dat OPEC+ de olieprijzen niet teveel laat oplopen, president Biden wil namelijk een lagere olieprijs wil bevorderen, vooral met de verkiezingen in zicht. Dit heeft geleid tot toenemende oliewinning in de VS. De schalieolieproductie blijft OPEC een doorn in het oog, omdat het marktaandeel afsnoept van traditionele OPEC-producenten. Kleine OPEC+ leden zoals Angola kunnen ervoor kiezen om zich terug te trekken, maar de vraag is of dat hen op de lange termijn helpt. Een hogere olieproductie kan hen isoleren van kennis en technologie die ze nodig hebben voor hun toekomstige productie. OPEC doet meer dan alleen de olieproductie van haar leden bepalen, het is een uitwisseling van kennis, geldleningen en marktinformatie. Zowel op de korte als lange termijn. Hier kan Angola de aansluiting gaan missen.
Begin 2024 wordt een cruciaal moment voor OPEC+. Het zal duidelijk worden of hun gezamenlijke actie voldoende is geweest om de daling van de olieprijzen te stoppen. Saudi-Arabië, als belangrijkste speler binnen OPEC, zal alles in het werk stellen om zijn reputatie te behouden. Als hun acties niet succesvol blijken, kan het koninkrijk besluiten om de olieproductie te verhogen, wat de olieprijs verder kan doen dalen. Dit zou vooral Amerikaanse schalieolieproducenten onder druk zetten, een situatie die Saudi-Arabië in het verleden heeft gebruikt om de concurrentie uit te schakelen.
Saudi-Arabië is de spil binnen OPEC en speelt een sleutelrol in het bepalen van de richting van de olieprijs. Zonder de productiebeperkingen van Saudi-Arabië zou de olieprijs rond de $45-$55 per vat liggen, wat ver onder het gewenste niveau van de OPEC-landen ligt. Hoewel kleinere landen zoals Angola mogelijk profiteren van het verlaten van OPEC, kunnen ze niet dezelfde invloed uitoefenen als Saudi-Arabië. Het Koninkrijk neemt bijna alle productiebeperkingen voor zijn rekening en zorgt ervoor dat de olieprijs stabiel blijft, wat belangrijk is voor de economische stabiliteit van de regio. Saudi-Arabië heeft ook het meeste belang om haar Vision 2030 te kunnen financieren. Van groene waterstof producent tot aardgasleverancier. Van Mekka-toerisme tot Las Vegas in het Midden Oosten, allemaal nodig om minder afhankelijk te worden van haar olieinkomsten,
De Verenigde Staten produceren nu ongeveer 13 miljoen vaten olie per dag, terwijl OPEC rond de 27 miljoen vaten zit. Dit maakt van de VS een grote concurrent voor OPEC+. Schalieolie-producenten zijn in staat om snel te reageren op marktveranderingen, dankzij verbeterde productiemethoden zoals efficiëntere boorvloeistoffen en nauwere boorgaten. Deze innovaties hebben ertoe geleid dat de productie steeg, zelfs toen het aantal boortorens in 2023 afnam. OPEC richt zich vaak op het behoud van marktaandeel in het licht van deze Amerikaanse groei. De VS wil minder afhankelijk zijn van olie-importen zodat ze ook minder afhankelijk is van de grillen van OPEC en de afzondelijke lidstaten.
Niet alleen OPEC, maar ook grote oliebedrijven zoals ExxonMobil (XOM), Chevron (CVX) en BP (BP) zijn bezig met een machtsstrijd. Ondanks de energietransitie zie oliebedrijven dat er veel meer geld te verdienen valt met olie- en aardgaswinning. Ze zetten vol in op fossiele grondstoffen om hun bezittingen de komende 25 jaar ten gelde te maken. Deze bedrijven vergroten hun invloed door fusies en overnames, wat hen in staat stelt om kosten te verlagen en hun positie op de wereldmarkt te versterken. Activisten proberen aandeelhouders te overtuigen dat fossiele brandstoffen een doodlopende weg zijn, maar grote oliebedrijven weerstaan deze druk door hun schaalvoordelen. Hun belangrijkste concurrent blijft OPEC, en de verwachting is dat ze blijven vertrouwen op het kartel om de olieprijs te ondersteunen. OPEC mag de olieprijs voldoende hoog houden zodat oliebedrijven marges kunnen maken. Oliebedrijven zien OPEC liever niet de oliekraan weer wijd opendraaien in een wereldeconomie die hapert met specifiek China met haar tegenvallende economie.
Ondanks de huidige uitdagingen binnen de olie-industrie, wordt 2024 het jaar van verrassingen voor beleggers in olieaandelen. De wereldwijde economie is momenteel zwak, met hoge rentes en een lage vraag uit China. Maar experts verwachten dat de rente in 2024 zal dalen, wat de wereldwijde vraag naar olie weer kan stimuleren. OPEC+ blijft een cruciale rol spelen in het beheersen van de productie om de olieprijs stabiel te houden, wat kansen biedt voor beleggers. Geldinjecties door de Chinese overheid moet de industrie gaan helpen en als gevolg ook weer de olievraag laten aantrekken. Het vastgoedprobleem in China is echter nog lang niet opgelost en zullen er vele miljarden extra in de economie gepompt moeten worden en tegelijkertijd maatregelen getroffen moeten worden om de Chinese burger weer te laten kopen.
OPEC+ heeft in 2023 geruisloos gewerkt om de olieprijs te ondersteunen, maar de resultaten hiervan worden nog niet volledig erkend door de markt. In 2024 zal de groeiende vraag naar olie duidelijker worden, vooral naarmate de wereldbevolking groeit en de vraag naar benzine, diesel en kerosine toeneemt. De productiebeperkingen van OPEC+ zullen naar verwachting hun vruchten afwerpen, wat kan leiden tot hogere prijzen voor olieaandelen zoals XOM, COP, CVX, en BP. Voor2024 en 2025 verwacht de IEA een groeiende vraag naar olie.
De toekomst van OPEC hangt nauw samen met de mondiale vraag naar olie en de groei van alternatieve energiebronnen. Hoewel de wereld zich steeds meer richt op hernieuwbare energie, blijft olie de ruggengraat van de wereldwijde energievoorziening. Saudi-Arabië zal blijven streven naar een olieprijs van rond de $80 per vat, terwijl de dreiging van lagere prijzen altijd aanwezig blijft. Een olieprijs onder de $55 per vat zou catastrofaal zijn voor veel OPEC-landen en hun ambities om hun economieën te diversifiëren. Zolang de lidstaten de voordelen zien van de inspanningen van Saudi Arabie zal OPEC als kartel kunnen blijven bestaan. Zakt de olieprijs hard in elkaar wordt dat lastiger, maar OPEC heeft laten zien dat het door moeilijke periodes heen komt en eensgezind kan optreden en de olieprijs weet te stabiliseren.
Het nieuws dat Angola zich terugtrekt uit OPEC+ werpt vragen op over de toekomst van de organisatie. Terwijl kleinere landen zoals Angola de voordelen van lidmaatschap mogelijk niet meer zien, blijven grote spelers zoals Saudi-Arabië en Rusland cruciaal voor het voortbestaan van het kartel. De olieprijs zal in 2024 naar verwachting geleidelijk stijgen naarmate de vraag herstelt en OPEC+ zijn productiebeperkingen handhaaft. Beleggers die willen profiteren van deze trend, kunnen overwegen om hun portefeuille uit te breiden met olieaandelen voordat de markt zich volledig herstelt.
OPEC blijft een belangrijke bron van informatie voor beleggers en olieproducenten wereldwijd. De acties van het kartel zullen de richting van de olieprijs blijven bepalen, terwijl de concurrentie met Amerikaanse schalieolie-producenten steeds heviger wordt. 2024 belooft een jaar vol uitdagingen en kansen te worden voor de wereldwijde olie-industrie. Volg het OPEC nieuws nauwlettend.
Samenvattend kan gesteld worden dat Angola heeft besloten zich terug te trekken uit OPEC+, wat speculaties opwekt over de toekomst van kleinere landen binnen de organisatie. OPEC+, onder leiding van Saudi-Arabië, blijft echter cruciaal voor het stabiel houden van de olieprijs, terwijl schalieolie-producenten in de VS een steeds grotere concurrent vormen. Verwacht wordt dat de olieprijs in 2024 rond de $80 per vat blijft, ondanks uitdagingen zoals een zwakke wereldeconomie en stijgende rente. Beleggen in olieaandelen biedt kansen, aangezien de vraag naar olie blijft groeien en OPEC+ haar productiebeperkingen handhaaft.
Wil je meer weten over OPEC en Olie?
Youtube: https://www.youtube.com/@energie-aandelen
