In 2020 werd waterstof wereldwijd voor 59% uit aardgas en 19%uit kolen geproduceerd. Slechts 1% werd uit hernieuwbare energie geproduceerd. Dit geeft aan dat groene waterstof een enorme potentie heeft. Op dit moment wordt maar70 miljoen ton (70 MT) waterstof op de wereld geproduceerd. Denk hierbij aan het raffineren van olie, produceren van ammonia, methanol en bijv. brandstof voor auto’s. In 2050 zal naar schatting 600-800 MT waterstof geproduceerd worden.
De toekomt ziet er voor waterstof veelbelovend uit door de huidige klimaatontwikkeling. Waterstof is CO2-vrij en kan op vele plekken geproduceerd worden.Mits de prijs concurrerend is zal het aanbod de vraag niet kunnen bijbenen. Overheden zien in waterstof de kans hun machtspositie te versterken, hun economie verder te ontwikkelen en extra banen te creëren. Het is dan ook niet verwonderlijk dat op dit moment veel landen enorme budgetten beschikbaar stellen voor hun waterstofambities. Soms zijn de ambities wel erg hoog, niet ieder land kan een wereldspeler worden.Toch zijn deze ambities wel nodig om de ontwikkeling aan te jagen. Eind December2023 waren er 1400 grootschalige waterstof projecten (47) aangekondigd wereldwijd. Europa is leider met 540 projecten gevolgd door de VS met 240waterstofprojecten.
De verwachte investering van $ 0,7 biljoen per jaar in 2030 moetstijgen naar $5 biljoen per jaar in 2050 om te komen tot netto nul CO2-uitstoot.Om de gestelde klimaatdoelen te behalen in 2030 schat de Europese Commissie in datde jaarlijkse investeringen met Euro 350 miljard per jaar omhoog moeten. Hierdoorzal tot 2030 circa Euro 1 biljoen (Euro 1.000.000.000!) per jaar aan investeringenbinnen de EU noodzakelijk zijn. Waterstof zal circa 20% van deze investeringen tegemoet kunnen zien.
De EU wil zo in 2030 40 GW aan renewable elektrolysers hebben staan om zo de industrieleider te worden in groene waterstof (49). In juni 2022spraken de EU-ministers af dat in 2030 het energieverbruik van de industrie in alle lidstaten voor 35 procent uit groene waterstof moet bestaan. Zeer ambitieus.
De politiek ziet groene waterstof als de oplossing voor het slagen van de groene energietransitie en stelt de EU honderden miljarden Euro’s beschikbaar om de waterstofeconomie te versnellen. Toch zijn er hobbels op de weg. Groene waterstof is momenteel te duur ( 3-4 keer te duur om concurrerend te zijn)om te kunnen concurreren met andere vormen van energie. De productie van waterstof is geen efficiënt proces, opslag van waterstof is relatief duur en het vervoer over water is kostbaar. Bij dit alles moet ook de veiligheid gegarandeerd zijn.
Vele instituten rekenen uit hoeveel waterstof we nodig zullen hebben om in 2050 zero neutraal te kunnen zijn, de schattingen hierover lopen enorm uiteen. De toekomstige vraag naar waterstof is groot genoeg, maar voordat verder opgeschaald kan worden is er nog veel kennis en ervaring nodig. Het sturen op “afgesproken”productiehoeveelheden waterstof lijkt niet de beste weg. Overheden kunnen beter subsidies gerichter verstrekken aan mogelijk baan doorbrekende technologieën die de productiekosten van waterstof aanzienlijk kunnen verlagen. Overheden kunnen zo voorkomen er te veel pilot plants op verschillende locaties gebouwd worden, wat achteraf beschouwd niet nodig was geweest. Het kiezen van de juiste locatie is cruciaal.Grootschalige productie van waterstof dient daar beschikbaar te komen waar het de industrie een daadwerkelijke oplossing biedt, zelfs als de verkoopprijs hoger is voor de afnemers dan hun huidige brandstof. De EU zal in de vorm van subsidies deze hogere kosten incidenteel moeten compenseren.
Landen buiten de EU hebben ook enorme ambities. Rusland wil jaarlijks$50-100 miljard besteden aan de opbouw van hun waterstofproductie (Patonia,2021).
China heeft in haar vijf-jaren plan (2021-2025) waterstof benoemd tot één van haar 6 industrieën van de toekomst (CSET, 2021). India lanceerde inAugustus 2021 haar “National Hydrogen Mission” met als doel een “quantum leap” te maken om in 2047 geheel energieonafhankelijk te zijn. Korea wil zelfs dat in 204030% van haar steden en dorpen elektriciteit krijgen dat opgewerkt wordt door waterstof(Korea Herald, 2019). Chili wil in 2040 bij de top 3 landen van de wereld zittenvan grootste waterstofexporteurs (Gobierno de Chile, 2020), Australië wil in 2030bij de top 3 landen zitten van grootste waterstofexporteurs naar Aziatische landen(Government of Australia, 2019). Canada wil in 2050 een wereldwijd leidende waterstofexporteur zijn, ook bij de top 3 (Government of Canada, 2020).
Natuurlijk kan er altijd nog een schepje bovenop. De VerenigdeArabische Emiraten (UAE) hebben de ambitie om 25% van de totale waterstofmarkt in handen te hebben in 2030. Meest ambitieus is echter Saudi-Arabië die uit monde vanEnergie Minister Prince Abdulaziz bin Salman de wereld in november 2021 liet weten dat zij zichzelf ziet als de grootste waterstof exporteur ter wereld en niemand haar in de weg kan staan. Nederland is iets bescheidener. In 2030 moet 3-4 GW elektrolyse capaciteit geïnstalleerd zijn. Dit is namelijk de overcapaciteit aan elektriciteit (3,5 GW)die ontstaat bij een winderige dag op de Noordzee. Deze goedkope productie kan naar de kust getransporteerd worden en omgezet worden in groene waterstof. Experts verwachten dat tot 2024 Australië, Chili, Saudi-Arabië en de VS zich zullen ontwikkelen tot de grote waterstofproducenten.
De komende 2 kwartalen gaan waterstofbedrijven nog geen deuk in een pak boeter slaan. Wat niet wil zeggen dat ze geen enorme toekomst hebben. Het is gewoon te vroeg voor hun om goede cijfers te kunnen laten zien. De potentiële toekomstige waterstofafnemers willen wel, maar die gaan niet meer betalen dan alternatieve brandstof. Wat als de concurrentie hierdoor een veel betere positie verkrijgt. We wachten liever nog even en stappen 2e helft 204 in, in die aandelen die bijna winst maken en echt beschikken over unieke goederen en/of diensten.
Denk aan:
-PlugPower
-Air Products
-Bloom Energy
Aandelen die alles hebben om een grote winnaar te worden, behalve nu de hogere rente en tegenvallende H2 orderportefeuille tegen zich hebben. De lagere verwachte rente in 2024 gaat deze bedrijven helpen. Absoluut.
Finder's Top waterstof brandstofcelaandelen om te kopen in 2024 geeft een overzicht van de markt en de belangrijkste spelers.
AuAg Funds' Investeren in brandstofceltechnologie verkent de investeringsmogelijkheden binnen deze groeiende industrie.
Beste waterstof brandstofcelaandelen om in te investeren in 2024 op Finbold biedt een uitgebreide analyse van de toonaangevende bedrijven in deze sector.
biedt het artikel De beste 10 energieaandelen voor 2024 inzicht in welke aandelen momenteel als top worden beschouwd. Daarnaast is Beleggen in energieaandelen zeer kansrijk in 2024 een must-read voor iedereen die geïnteresseerd is in de bredere kansen binnen de energiemarkt. Specifiek voor waterstofinvesteerders, biedt De beste waterstofaandelen voor 2024 voor beleggers een diepere duik in de meest veelbelovende waterstofbedrijven.
